Ĉio dank' al mia unua "saluton"!*

"Saluton", tiu estis la unua vorto, kiun konis mi en Esperanto. Ekde tiu pluvega somera vespero mi eksciis ke Esperanto estus ne nur lingvo por mi, sed lernilo por atingi novan vivmanieron. Esperanto ne donis al mi pli da mono nek pli da materialaĵoj, sed pli da kialoj por kredi ke ie estis aliaj homoj kun similaj pensoj kaj ŝatoj. Strange trovis mi nekredeblajn homojn en tiu ĉi stranga mondo, homoj kiuj prenis sian tempon por fari solan aferon fiere: Paroli Esperanton. Kial? Ankoraŭ mi ne sciis certe, ankoraŭ mi ne sciis kial iu elektis lerni Esperanton krom aliajn lingvojn, ankoraŭ mi ne sciis kial iu elektis liveri tempon kaj strebojn por ĝi, ĝis nun. Kiam ekparolis la lingvon mi, fore pensis pri instrui ĝin mi sed iom post iom mi sentis tiun deziron por disvastigi tian magian lingvon. Atingis mi la hazardon por instrui Esperanton antaŭ ol mi pensis kaj honeste ne kredis mi ke tio sukcesus sed kiam spektis mi la staradon kaj la scivolemon de miaj gelernantoj, mi ĉesis pensi pri la kursfino. Mi esperas ke ili daŭru lernante kaj miaj vortoj helpu ilin, sed finfine nur kelkajn aferojn scias mi: lernis pli ol ili mi, konis mi amuzegajn homojn kaj ili kredis je mi kaj miaj konoj. Ĉio dank' al mia unua "saluton"!
* Verkis: Carlos Velazquillo, kiu ekinstruis Esperanton en la biblioteko Vasconcelos de la ĉefurbo de Meksiko inter januaro kaj marto 2019, danke al invito de Guadalupe Vega kaj apogo de MEF. Pliajn fotojn pri la kurso vi trovos en nia Facebook paĝo: https://www.facebook.com/anojMEF/